سلام عزيز دل. ز بين شعرهاي سهراب مسافر رو بيشتر از همه دوست دارم. هميشه فاصله اي هست / اگرچه منحني آب بالش خوبي است براي خواب دل آويز و ترد نيلوفر/ دچار بايد بود و در جواني يك سايه راه بايد رفت همين/ ... تا اونجا كه ...و عشق صداي فاصله هاست/صداي فاصله هاي كه غرق ابهامند/ البته اگه درست نوشته باشم. عشق براي من هميشه همين بوده اميدوارم براي تو عزيزم عشق وصل باشه و شادي. ممنون بخاطر اينكه فضاي دلمو پر رنگ و نور كردي. دوستت دارم بهم سربزن.