یک جمله و بس

1-    در تقویم انتظا ر، همه ی فصل ها به عطر بهاری مهدی (عج) متبرک است.

2-    نوروز منتظران ،‌ روزی است که از شب نیمه شعبان آغاز می شود .

3-    انتظار ، فاصله ای است میان دو جمعه : جمعه ولادت و جمعه ظهور .

4-    بهار، همه طراوتش را مدیون یک گل است، گل زیبای نرگس.

5-    اگر سختی زمستان غیبت نبود ، شوق آمدن بهار عدالت معنا نداشت.

6-    بهترین هدیه ای که می توان برای گلدان شکسته قلب منتظران خرید، یک شاخه گل نرگس است.

7-    اگر خورشید از چشمانمان پنهان مانده است ، تقصیر ابرها نیست ؛ چشمان ما باران نخورده است.

8-    حتی اگر امام از چشمان ما غایب باشد، باز ما از چشم او غایب نیستیم.

9-   ای کاش روزهای‌ «غفلت» ما از شب های «غیبت» او طولانی تر نبود.

10-                   دیر و زودش مصلحت است ، اما هیچ عریضه ای بی جواب نمی ماند.

**********************************************

امشب ، شب آرزوهاست ...

بیایید اولین آرزویمان حضور و ظهور مهدیمان (عج) باشد ...

دوستان از همتون خیلی خیلی التماس دعا دارم ...

آخر دعاهاتون ، یادی هم از بنده بکنید ...

به امید بر آورده شدن تمام آروزهای شما خوبان ...

التماس دعای سراسر خیر ...

یا حق ...

دل من حالش خوشه ؛ خوشترش کن()

پیرمرد و پسر

در حدود پنجاه سال پیش در جایی در فرانسه ، پیرمرد پنجاه ساله ای از اهالی ترکیه، زندگی می کرد که ابراهیم نام داشت ، و یک خواربار فروشی را اداره می کرد.
این خواربار فروشی در آپارتمانی واقع بود که خانواده ای یهودی در یکی از واحدهای آن زندگی می کردند. این خانواده پسری داشتند به نام ((جاد)) که هفت سال بیشتر نداشت.
جاد عادت داشت که هر روز برای خرید مایحتاج منزل به مغازه عمو ابراهیم می آمد، وهر بار هنگام خروج از مغازه از فرصت استفاده می کرد وقطعه شکلاتی را می دزدید.
یک روز جاد فراموش کرد که طبق معمول از مغازه شکلات بردارد، اینجا بود که عمو ابراهیم او را صدا زد وبه او یادآوری کرد که شکلاتی را که هر روز بر می داشته ، فراموش کرده است.
جاد که حسابی شوکه شده بود، گمان می کرد که عمو ابراهیم از دزدی های او چیزی نمی داند، لذا از او خواهش کرد که او را ببخشد، و به او قول داد که دیگر این کار را تکرار نکند.
عمو ابراهیم گفت: نه، به شرطی تو را می بخشم که به من قول بدهی که هر گز در زندگیت دزدی نکنی، ودر مقابل می توانی هر روز از مغازه من یک شکلات برداری.
جاد با خوشحالی این شرط را قبول کرد… سالها گذشت، و عمو ابراهیم برای جاد یهودی بمانند پدر، مادر ودوست بود.
هر وقت جاد با مشکلی برخورد می کرد، ویا از حوادث روزگار به تنگ می آمد، به نزد عمو ابراهیم می آمد، ومشکل خود را برای او مطرح می کرد.
عمو ابراهیم هم کتابی را از کشو میز مغازه بیرون می آورد، وبه جاد می داد، واز او می خواست، صفحه ای از کتاب را باز کند.
وقتی جاد کتاب را باز می کرد، عمو ابراهیم دو صفحه ای از کتاب را می خواند، وسپس کتاب را می بست، وبدین ترتیب مشکل جاد را حل می کرد. جاد وقتی از مغازه بیرون می آمد، احساس می کرد ناراحتی اش برطرف شده، خیالش راحت شده، ومشکلش حل شده است.
سالها گذشت، و رابطه جاد با عمو ابراهیم، آن پیرمرد مسلمان تحصیل نکرده ی تُرک این چنین سپری شد!
بعد از هفده سال، جاد به سن بیست وچهار سالگی و عمو ابراهیم به سن شصت وهفت سالگی رسید….
عمو ابراهیم دار فانی را وداع گفت، وقبل از وفاتش صندوقی را برای فرزندانش به جا گذاشت. او در صندوق کتابی را نهاده بود که همیشه جاد آنرا در مغازه می دید. او به فرزندانش وصیت کرد تا کتاب را به جاد آن جوان یهودی هدیه بدهند.
وقتی فرزندان عمو ابراهیم صندوق را به جاد دادند، او از مرگ عمو ابراهیم باخبر شد و از شنیدن این خبر ، جاد بسیار ناراحت گردید،چرا که عمو ابراهیم یار ویاور او در حل همه مشکلات بود.
روزها گذشت…
روزی از روزها برای جاد مشکلی پیش آمد، وبه یاد عمو ابراهیم وصندوقی که به او هدیه داده بود افتاد. صندوق را پیدا کرد، وآن را باز نمود، ناگهان دید که در صندوق همان کتابی است که همیشه آن را در مغازه عمو ابراهیم باز می کرد، وعمو ابراهیم آن را می خواند! جاد صفحه ای ازکتاب را باز کرد، اما کتاب به زبان عربی بود، واو از زبان عربی چیزی نمی دانست.
او به نزد همکاری از اهالی تونس رفت، واز او خواهش کرد تا دو صفحه از کتاب را برایش بخواند، واو نیز خواند. پس از اینکه جاد مشکلش را برای همکار تونسی اش شرح داد، تونسی راه حلی را برای مشکلش پیدا کرد! جاد شگفت زده از او پرسید: این کتاب چیست؟
تونسی گفت: این قرآن کریم کتاب مسلمانان است!
جاد گفت: چگونه می توانم مسلمان شوم؟
تونسی گفت: کافی است شهادتین را بگویی، واز شریعت پیروی کنی!
جاد گفت: أشهد ألا إله إلا الله وأن محمداً رسول الله
جاد الله مسلمان
جاد مسلمان شد، و به خاطر بزرگداشت این کتاب نام خود را ((جاد الله قرآنی)) گذاشت، وتصمیم گرفت باقیمانده عمر خود را وقف خدمت به این کتاب بزرگ کند… جاد الله قرآن را فرا گرفت، وآن را فهمید، و در اروپا شروع به دعوت دیگران کرد، تا آنجا که تعداد زیادی یهودی ومسیحی را مسلمان نمود.
روزی از روزها در حالی که جاد الله اوراق قدیمی خود را زیر و رو می کرد، قرآنی را که عمو ابراهیم به او هدیه داده بود باز کرد، ناگهان در اول قرآن نقشه ی جهان را دید، بر روی آن نقشه ی قاره افریقا توجهش را جلب نمود، چرا که روی آن امضای عمو ابراهیم نقش بسته، ودر زیر آن این آیه نوشته شده بود: (ادْعُ إِلِى سَبِیلِ رَبِّکَ بِالْحِکْمَةِ وَالْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ) [النحل : ۱۲۵] یعنی: با حکمت و اندرز نیکو (دیگران) را به راه پروردگارت دعوت کن.
جاد الله پی برد که این وصیت عمو ابراهیم است، وتصمیم گرفت آ نرا عملی نماید… لذا برای دعوت به سوی دین خدا، اروپا را به قصد کشورهای افریقایی ترک گفت، گفته می شود که کارش آنقدر مبارک وموفقیت آمیز بود که به دست او ملیونها نفر مسلمان شدند.
پایان مسیر
جاد الله قرآنی، این مسلمان واقعی ودعوتگر الهام یافته، سی سال از عمر خود را تماماً برای دعوت به سوی خدا در افریقا سپری کرد، وملیونها انسان به دست او مسلمان شدند…
جاد الله قرآنی در سال ۲۰۰۳م-۱۳۸۲ش در افریقا به خاطر بیماریهایی که در راه دعوت به اسلام به آن دچار شده بود، از دنیا رفت. او در هنگام وفات ۵۴ سال بیش نداشت، که سی سال آن را در راه دعوت به سوی خدا صرف کرده بود.خداوند او را غریق آمرزش و قرین رحمت خود بگرداند.
داستان هنوز تمام نشده است
مادریهودی جاد الله قرآنی که استاد دانشگاهست، فقط دو سال پیش در سال ۲۰۰۵م -۱۳۸۴هـ ش یعنی دو سال بعد از وفات پسرش در سن هفتاد سالگی مسلمان شد.
مادرش می گوید: در طول این سی سالی که پسرش مسلمان شده بود، او دائما در حال جنگ وجدال با او برای بازگرداندنش به دین یهودیت بوده است. ولی با وجود تجربه واطلاعات کافی وقدرت استدلال، نتوانست پسرش را از اسلام بازگرداند، در حالی که عمو ابراهیم، آن پیرمرد مسلمان تحصیل نکرده، توانست قلب فرزندش را شیفته اسلام کند.
چرا جاد الله قرآنی مسلمان شد؟
جاد الله قرآنی میگوید: در مدت هفده سالی که با عمو ابراهیم ارتباط داشتم، حتی یکبار هم به من نگفت”ای کافر” یا “ای یهودی” ، یا حتی به من نگفت “مسلمان شو”
تصورش را بکنید، هفده سال عمو ابراهیم دندان روی جگر گذاشت، و نه درباره اسلام و نه درباره یهودیت چیزی به او نگفت! واقعا عجیب است که چگونه یک پیرمرد تحصیل نکرده، دل یک پسر بچه را شیفته قرآن می کند.
یک بار در یکی از ملاقاتها از او سؤال شد که چه احساسی دارد وقتی می بیند ملیونها انسان بدست او مسلمان شده اند؟ درجواب گفت: او هیچ احساس افتخاری نمی کند، چرا که او به گفته خودش بخشی از خوبیهای عموابراهیم را جبران می کند.
دکتر صفوت حجازی یکی از دعوتگران مشهور مصری می گوید: در کنفرانسی در شهر لندن پیرامون مسئله دارفور، وراههای کمک به مسلمانان نیازمند وحمایت آنها از خطر تبشیر و جنگ، با یکی از رؤسای قبایل دارفور ملاقات کردم. در گرماگرم صحبت از او پرسیدم: شما دکتر جادالله قرآنی را می شناسید؟ رئیس قبیله بلند شد واز من پرسید: مگر شما او را می شناسید؟ گفتم: بله! زمانی که در سوئیس برای معالجه آمده بود، من با او ملاقات کردم.
رئیس قبیله بر روی دستهایم خم شد، وبه گرمی آنرا بوسید!! به اوگفتم: چکار می کنی؟ من کاری نکرده ام که سزاوار این همه محبت باشد!
گفت: من دست شما را نمی بوسم، بلکه دستی را می بوسم که دست جاد الله قرآنی را گرفته است!!
از او پرسیدم:مگر تو به دست جاد الله قرآنی مسلمان شده ای؟
رئیس قبیله گف: نه! من به دست مردی مسلمان شده ام، که او بدست جاد الله قرآنی مسلمان شده است!!!
تا اینجا داستان تمام شد.
راستش وقتی این داستان را خواندم آنقدر متأثر شدم وآنقدر به حال خود تأسف خوردم که اشک در چشمانم حلقه زد..
تأسف خوردم از آن جهت که ما در زندگی چه فرصتهای طلایی را در اختیار داشته ایم که می توانستیم، با یک برخورد حکیمانه، یک انسان نامسلمان یا انسان گمراه جویای هدایت، را دگرگون کنیم، و دل او را برای همیشه شیفته عظمت این دین بزرگ نمائیم، اما چنین نکرده ایم، نه تنها چنین نکرده ایم بلکه گهگاهی با رفتارهای غیر حکیمانه وغیر اسلامی خود باعث تنفر دیگران از این دین شده ایم.
تأسف خوردم از آن جهت که این همه به علم و سواد خود می نازیم، ولی برکت علم ودانش ما به اندازه مثقال اخلاص عموابراهیم تحصل نکرده وبی ادعا نبوده است.
تأسف خوردم از آن جهت که در خانه نشسته ایم وآبمان سرد ونانمان گرم وجایمان نرم است، وانتظار پیروزی اسلام ومسلمین را می کشیم، در حالی که جادالله برای دین خدا همه اینها را پشت سر گذاشت و به افریقا رفت.
تأسف خوردم از آن جهت که ما مسلمانان به گفته یکی از بزرگان، همچون ابری هستیم که جلو خورشید اسلام را گرفته ایم، وبا نشان دادن چهره ای ناهنجار وزشت از اسلام، دیگران را از دیدن این خورشید تابناک محروم کرده ایم.
تأسف خوردم از آن جهت که………بماند.
فیلم عمو ابراهیم و جاد
نکته جالب وکمی عجیب در داستان جاد الله قرآنی وعموابراهیم این است که در سپتامبرسال ۲۰۰۳ (یعنی درست بعد از وفات جادالله) سینمای فرانسه از داستان زندگی عمو ابراهیم و جاد الله، فیلمی ساخت بنام:” Monsieur Ibrahim et les fleurs du Coran” یعنی: “آقا ابراهیم وگلهای قرآن” به کارگردانی آقای         FrançoisDupeyronقهرمان این فیلم عمر الشریف، هنر پیشه معروف مسلمان است که نقش عموابراهیم را بازی می کند، این فیلم در سال ۲۰۰۴ به روی صحنه آمد وجوایز زیادی را در سطح محلی و جهانی کسب کرد.
سایت ویژه فیلم: http://www.sonyclas sics.com/ ibrahim

دل من حالش خوشه ؛ خوشترش کن()

روایات گوناگونی در مورد نامگذاری آن حضرت به این نام مبارک نقل شده است که ما پیش از ترسیم این روایات خاطر نشان می‌سازیم که؛ نام مقدّس فاطمه از واژه «فطم» که به معنای بریدن و جدا کردن است، برگرفته شده است. بر این اساس هنگامی که گفته می‌شود:

«فطمتِ الامُ طفلها» و یا «فطمت الحبل» به این معناست که مادر، کودک خویش را از شیر برگرفت و یا ریسمان بریده شد.

«علاّمه مجلسی در این مورد می‌گوید:

چه بسیار که اسم فاعل به مفهوم اسم مفعول می‌آید. برای نمونه: «سرٌّ کاتم» و «مکانٌ عامر» که به مفهوم مکتوم و معمور، یعنی پوشیده داشته شده و آباد شده، آمده است. همان‌گونه که در قرآن شریف نیز: فی عیشة راضیة» به معنای «فی عیشة مرضیة» آمده است.

و اینک برخی از روایات پیرامون این نام مقدّس:

پیروان او از آتش در امان داشته شده‌اند .

ششمین امام نور از پدران گرانمایه‌اش و آنان از پیامبر گرامی آورده‌اند که فرمود:

ان جبرئیل قال له: ... سُمّیت فاطمة، فی الارض، [لانها] فطمت شیعتها من النار. (1)

فرشته وحی برای او پیام آورد که: این دخت گرانمایه در زمین، «فاطمه» نامگذاری شد، چرا که پیروان راستین او از آتش دوزخ در امان داشته شده‌‌اند.

خدا، او و پیروانش را از آتش در امان داشته است .

هشتمین امام نور از پدران گرانقدرش و آنان از پیامبر آورده‌‌اند که فرمود:

یا فاطمة أتدرین لمَ سُمّیتِ فاطمة؟ فاطمه جان! می‌دانی چرا به این نام، نامگذاری شده‌ای؟

قال علی علیه‌السلام: لمَ سُمّیتِ؟ امیرمومنان پرسید: چرا؟

قال: لانها فطمت هی و شیعتها من النار.(2) فرمود: بدان دلیل که او و پیروان راستین‌اش از آتش دوزخ در امان داشته شده‌اند.

و نیز فرمود:

سمّیت فاطمة لان الله فطمها و ذریّتها من النار، من لقی الله منهم بالتوحید و الایمان بما جئت به(3)؛ او فاطمه نامیده شده چرا که خدای جهان‌آفرین او و هر کدام از نسل پاکش که خدای را با توحیدگرایی و ایمان به آنچه من آورده‌ام، دیدار کند، همه را، از آتش در امان داشته است.

و نیز از پیامبر آورده‌اند که فرمود:

انّما سمّیت ابنتی فاطمة، لان الله فطمها و ذرّیتها و محبّیها عن النار(4) ؛ دخترم فاطمه تنها بدین جهت به این نام مقدّس نامیده شد که خدا او و نسل پاک و دوستداران واقعی‌اش را از آتش دوزخ در امان داشت.

و نیز از پنجمین امام نور آورده‌اند که فرمود:

در روز رستاخیز فاطمه علیهاالسلام بر نزدیک در دوزخ می‌ایستد و نیایش‌گرانه رو به آسمان می‌گوید:

الهی و سیدی، سمّیتنی فاطمة، ... (5)

خدای من! سالار من! شما نام مرا فاطمه برگزیدی و به مهر خویش مرا و دوستداران نسل مرا از آتش در امان داشتی. بار خدایا! وعده تو حقّ است و تویی که در وعده‌هایت تخلّف نمی‌ورزی.

از جانب خدا ندا می‌رسد که:

هان ای فاطمه! درست گفتی، من تو را بدین نام نامگذاری کردم و تو و دوستداران تو و نسل تو را که ولایت تو و نسل تو را داشته باشند، همه را از آتش دوزخ در امان داشته‌ام. درست می‌گویی، وعده‌ام حقّ است و من در وعده‌های خویش تخلّف نمی‌ورزم ... .

او را از هر ناپسندی در امان داشت .

از امام صادق علیه السلام روایت است که فرمود:

آیا می‌دانید مفهوم واژه «فاطمه» چیست؟

یکی از شاگردان آن حضرت می‌گوید، گفتم: سرورم شما بفرمایید چیست؟

فرمود: یعنی او از بدی‌ها و ناپسندی‌ها جدا شده است.

آنگاه فرمود: اگر امیرمومنان با او پیمان زندگی مشترک امضاء نمی‌کرد، از آدم گرفته تا روز رستاخیز، در کران تا کران زمین، همتا و هم شأنی برای او پیدا نمی‌شد.

گفتنی است که این روایت را گروهی از دانشمندان و محدّثان اهل تسنّن از جمله: «ابن شیرویه دیلمی» از «امّ سلمه»، آن بانوی با شخصیّت آورده است که می‌گوید: «پیامبر فرمود: اگر خدا علی را نیافریده بود، برای «فاطمه» همشأنی نبود.»

این مطلب را خوارزمی در کتاب «مقتل الحسین» ، ترمذی در کتاب «مناقب»، مناوی در «کنوز الحقایق» و قندوزی در «ینابیع المودّة» از «امّ سلمه» و از «عبّاس» عموی پیامبر روایت کرده‌اند.

 برکت شناخت اواز ششمین امام نور آورده‌اند که:

دخت فرزانه پیامبر فاطمه علیها‌السلام، بدان دلیل به این نام مبارک نامیده شد که آفرینش از شناخت و معرفت او برگرفته شده است. (6)

و انّما سُمّیت فاطمه لأن الخلق فطموا عن معرفتها. (7)

 

امتیاز او بر دیگران

از پنجمین امام نور حضرت باقر علیه‌السلام آورده‌اند که فرمود:

آنگاه که فاطمه علیها‌السلام ولادت یافت، خداوند به فرشته‌ای وحی فرمود که نام «فاطمه» را بر زبان پیامبر جاری سازد. از این رو پیامبر گرامی به خواست خدا نام گرانمایه او را «فاطمه» نهاد. سپس خدا به آن بانوی با فضیلت فرمود: من به وسیله دانش و بینش، تو را از دیگر بندگان جدا ساخته و بر همه آنان برتری بخشیدم و تو را پاک و پاکیزه ساختم.

آنگاه امام باقر علیه‌السلام فرمود:

به خدای سوگند که خدا این بانوی گرانمایه را به وسیله دانش و بینش از دیگران ممتاز ساخت و از همان عالم «ذر» او را پاک و پاکیزه قرار داد.

 

پی نوشت‌ها:

1- بحارالانوار، ج 43، ص 18.

2- بحارالانوار، ج 43، ص 14/ ذخائر العقبی، ص 26، چاپ قاهره / ینابیع المودة، ص 194 .

3- بحارالانوار، ج 43، ص 14.

4- ینابیع المودة، ص 397، چاپ استامبول/ نور الابصار، ص 41، چاپ مصر .

5- بحارالانوار، ج 43، ص 15 .

6- بحارالانوار، ج 43، ص 65 .

7- بحارالانوار، ج 43، ص 65 .

منبع:

کتاب فاطمة الزهرا؛ از ولادت تا شهادت، آیة الله فقید سید محمدکاظم قزوینی، ترجمه علی کرمی.

 

دل من حالش خوشه ؛ خوشترش کن()

سوته دل
سوته دل در بزم یاران هیچ یاری را نداشت***در مضیف ابرها در آسمان ماهی نداشت...

سوته دلان: 177832 بازدید

امروز: 33 سوته دل

دیروز: 3 سوته دل

برای محبوبم [154]
دجال آخر الزمان _8 [293]
باران که می بارد تو در راهی [198]
دلشدگان... [281]
[آرشیو(4)]